Тыл хезмәтчәне
2020 елның 14 маенда башкарма комитет җитәкчесенең социаль мәсьәләләр буенча урынбасары Елена Владимировна Сороковнина һәм Куйбышев Затоны шәһәр тибындагы поселогы башкарма комитеты җитәкчесе урынбасары Гөлназ Ринатовна Григорьева, Антонина Петровна Вязникованы 90 яшьлек юбилее белән котлады.
Антонина Петровнага чәчәкләр, истәлекле бүләкләр һәм Россия Федерациясе Президенты В.В. Путин исеменнән котлаулар тапшырылды.
Ул 1930 елның 14 маенда Ульяновск өлкәсенең Воецкое авылында туа. Гаиләдә алты бала була. Әтисе-киез итекче, киез итекләр баса. Әнисе өйдә эшләде, авыру сәбәпле колхозга эшкә алмаганнар . 1922 елда Антонина Петровнаның әнисе тиф белән авырып китә һәм ике колагы да саңгыраулана. Ул кешеләрне иреннәреннән карап аңлый. Балалар аның белән түгәрәк тимер мичтә язып аралашалар.
Яшьтәшләренең күпчелеге кебек үк, Антонина Петровна мәктәптә укый һәм әти-әниләренә хуҗалык эшләрендә булыша. Сугыш башланганда Антонина Петровнага нибары 11 яшь була. Аңа, күп кенә яшь кызлар кебек үк, мәктәпне калдырырга туры килде. Ул 6 сыйныфны тәмамлаган. Әтисе һәм абыйлары фронтка китә. Эшләргә, әнисенә булышырга кирәк була. Бервакыт аларга колхоз рәисе һәм авыл советы рәисе Тоняны комбайнда эшләргә җибәрү үтенече белән килә. Ул вакытта аңа нибары 13 яшь була. Әнисе аның өчен курыкса да, үгет-нәсихәттән соң ризалаша. Укытучы итеп аңа яралы фронтовик Иван Михайлович куйдылар. Ул үзе яралану сәбәпле эшли алмый. Антонина Петровна: "Иван Михайлович бик игелекле булды, мине бик озак укытмады, өч көнләп кенә, ә аннары комбайнга утыртты, ә үзе фуфайка җәеп ята ,үзе минем ничек эшләгәнне күзәтә .Ул мине күп нәрсәгә өйрәтте. Мин аны бик кызгана идем. Әлегә кадәр аны искә алам".
Кыш көне әнисе һәм әбисе белән оекбашлар, бияләйләр бәйлиләр һәм фронтка озаталар. Тоня йон эрләргә булыша.
Бик ярлы яшәгәннәр. Ачлык . Басуга пычрак, черек бәрәңге җыярга йөриләр һәм шуның белән тукланалар. Аның гаиләсе ачлыкның нәрсә икәнен тулысынча аңлап, сугыш һәм сугыштан соңгы авырлыкларны үз җилкәләрендә тойды.
Ике ел, сугыш беткәнче, Антонина Петровна комбайнда эшли. Антонина Петровна сугыш беткән көнне әле дә хәтерли.Барысы да биеде, карчыклар елады, чөнки сугыштан бик күп ир-атлар әйләнеп кайтмады бит. Антонина Петровнаның әтисе дә сугыштан кайтмый. Абыйлары кайталар.Костя абыйсы яраланып, Володя абыйсы контузия алып кайта.
Сугыш беткәч, Антонина Петровна авыл яшьләре белән бергә 15 яшь тулгач, дуслары белән Ульяновскийга штукатурчыга укырга китә. Бу һөнәрнең ни икәнен белмәгән килеш иптәшләреннән каласы килмәгәнгә китә. Әмма штукатурчы һөнәре аның өчен гомер буе иң мөһиме һөнәргә әйләнә. Ульянда ул 139 нчы Төзелеш участогында эшли башлый. Танк заводы төзиләр.. Эш авыр : бетон ташыйлар, штукатурлыйлар, түбә тигезлиләр.
Ул анда 3 ел эшли. Шунда ук ире - Вязников Николай Степановичны очрата. Ул анда балта остасы булып эшләгән.
Алар өйләнешкәннән соң Куйбышев Затоны бистәсенә күченәләр. Аларның ике кызлары: Ольга һәм Мария туа.
Ольга Ульяновск шәһәрендә яши, баш хисапчы булып эшли. Маша инде күп еллар гаиләсе белән Мәскәүдә яши. Антонина Петровнаның өч оныгы һәм ике оныкчыгы бар.
Антонина Петровна олы яшькә җиткәч тә, тормыш белән кызыксынуны һәм мәхәббәтен саклап калган якты, якты һәм позитив кеше булып кала. Аңа карап, ирексездән: «Бәлки, озак яшәүнең сере шундадыр?»дип уйлап куясың.
Еллар узу белән Антонина Петровна күңел күтәренкелеген югалтмады. Бүген ул кызы һәм оныкларының кайгыртучанлыгы һәм мәхәббәте белән сугарылган. Алар ерак яшәсәләр дә, еш кына аның янына кайтып торалар, алар һәрвакыт янәшәдә ,Антонина Петровна үзен ялгыз итеп тоймый .